Λίτσα λένε την φίλη που μου είπε την συνταγή. Επειδή είναι φιλόλογος την άλλαξα λιγάκι για να την φέρω στα μέτρα του φυσικού και όπως συνήθως συμβαίνει οι φυσικοί έχουν δίκιο (όταν έχουν άδικο ασχολούνται με την λογοτεχνία).
Μίγμα 1 (Ομογενές): Λιώνετε λοιπόν στα μικροκύματα βούτυρο (γάλακτος κατά δική μου προτίμηση) μάζας m=250 g , προσθέτετε ένα αυγό, ένα φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη και λίγο αλατάκι. Ανακατεύετε καλά και μετά με αλεύρι φαρίνα μάζας m=500g φτιάχνετε ένα σφιχτό ζυμάρι που το χωρίζετε σε δύο μπάλες. Αφήστε τις λίγο να ξεκουραστούν ή βάλτε τις στο ψυγείο να σφίξουν όσο ετοιμάζετε το μίγμα Νο 2.
Μίγμα 2 (ετερογενές): Ξύστε Ν=6 ή Ν=7 μήλα (προτιμήστε τα πράσινα γιατί μου αρέσουν) στον χοντρό τρίφτη. Προσθέστε ένα μεγάλο φλυτζάνι ζάχαρη και μια κουταλιά της σούπας κανέλα (χωρίς να το παρακάνετε) και ανακατέψτε καλά.
Οδηγίες διαστρωμάτωσης
Στρώση Νο1: Πάρτε μία μπάλα ζύμης και τρίφτε την και αυτήν στον χοντρό τρίφτη (ναι καλά διαβάσατε). Στρώστε το ξύσμα ζύμης σε ταψάκι (30cm x 30cm είναι ότι πρέπει).
Στρώση Νο2: Απλώστε απαλά το ζαχαροκανελομίγμα.
Στρώση Νο3: Ξύστε και την άλλη μπάλα ζύμης και απλώστε το ζυμαροξύσμα.
Φουρνίστε για 50min στους 180.
Στρώση Νο4: Αν έχετε καλεσμένη στρώστε το στρώμα σας για δυο.
Όταν λες ότι επειδή είναι φιλόλογος η φίλη που σου είπε την συνταγή την άλλαξες λιγάκι για να την φέρεις στα μέτρα του φυσικού, εννοείς ότι άλλαξες την συνταγή ή την φίλη; 🙂
Φιλόλογος, τυπογραφικό λάθος…
(Διόρθωσέ το αν μπορείς Βασίλη – κοίτα τι μπορεί να βγει στα καλά καθούμενα…)
😳
Διόρθωσα Μιχάλη 🙂
Εκ πείρας πάντως μιλώντας θεωρώ πιθανότερο να μειωθεί η εντροπία του σύμπαντος από το να αλλάξει μια φιλόλογος. Μια φορά προσπάθησα να το κάνω και υποβλήθηκα ο ίδιος σε μεταβολή που θα την χαρακτήριζα «αδιαβατική εξόντωση» 🙂
Κατάλαβα. Αναρωτιόμουν αν ισχύει εδώ η ρήση που μου έχει μείνει από τα σχολικά χρόνια ότι κάποια προσωπικότητα (λογοτέχνης, φιλόλογος, …) «ενεπνεύσθη εκ του φυσικού». 😉
Κάθε συνταγή ευπρόσδεκτη Μιχάλη.